Durf jij nog brood te eten?

Veel mensen durven niet of nauwelijks meer brood te eten. Durf jij het nog? Dit schreef ik over tarwe (en brood) in mijn boek ‘Natuurlijk! Elke dag écht eten’:

Ook tarwe raakt steeds meer uit de gratie en dat is niet zo raar, want met tarwe is wel wat aan de hand.

Om aan de grote vraag naar tarwe te voldoen is tarwe veredeld. Dat wil zeggen dat het zo is aangepast dat het sneller groeit en een grotere korrel heeft. Die aanpassing is niet zonder gevolgen gebleven voor de samenstelling. Uit onderzoek van de Universiteit van Wageningen blijkt dat tarwerassen die in Nederland worden geteeld beduidend minder voedingsstoffen bevatten. Vooral de hoeveelheid eiwitten is afgenomen.

Tarwe bevat door veredeling minder voedingsstoffen en meer gluten. Dit en het feit dat graanproducten een zeer grote plaats in ons menu innemen, zorgt ervoor dat er steeds meer mensen op tarwe gaan reageren.

Maar ook en misschien wel vooral speelt de bereidingswijze van brood hierbij een rol. Het brood dat we eten is geen ambachtelijk bereid brood dat uit hooguit vier ingrediënten bestaat. Nee, het is fabrieksbrood dat in een recordtijd van anderhalf uur wordt gemaakt. Dat is mogelijk door een slimme mix van kunstmatige toevoegingen (E-nummers) vet, extra gluten en veel gist. Dit brood is niet alleen ongezond, maar is ook een belasting voor onze darmen en gezondheid. Door de korte rijstijd bevat het brood namelijk veel fytinezuur. Fytinezuur is een zuur dat zich in het spijsverteringskanaal bindt aan mineralen zoals calcium, zink, ijzer en magnesium. De opname in het lichaam ervan wordt daardoor verhinderd. In brood dat de tijd krijgt om te rijzen wordt dit fytinezuur wel afgebroken. Misschien denk je dat je gezond bezig bent omdat je heel donker volkorenbrood eet? Niets is minder waar, dat brood is zo donker doordat er mout aan is toegevoegd. Veel vezels zitten er meestal ook niet in.

Veel mensen blijven na het eten van (fabrieks)tarwebrood een hol gevoel houden. Het gebrek aan voedingsvezels en de hoge glykemische index (een maat voor stijging van de bloedsuikerspiegel na voedselinname) van brood kunnen dit holle gevoel veroorzaken.

Volgens William Davis, preventiecardioloog en auteur van het boek Broodbuik, is tarwe sterk verslavend, maakt het dik en laat het de bloedsuikerspiegel tot grote hoogten stijgen. Zijn boek is in de VS een ware hit en ook in Nederland heeft het wekenlang in de bestseller-top tien gestaan. Ik ben ook zeker geen voorstander van te veel tarwe, maar de meeste mensen zullen best wat tarwe kunnen verdragen als ze kiezen voor brood dat oude tarwerassen bevat, gemaakt is van op een molensteen gemalen meel en dat de tijd heeft gekregen om te rijzen.

Eerlijk gezegd zou ik die heerlijk belegde pure boterham, die ik zo af en toe eet, niet graag willen missen.